fekk ::: (a. i.) : 1) feshetme, bozma; koparma, kesme.

fekk-i mühür ::: mühürü bozma.

fekk-i rabıta ::: bağı koparma, ilgiyi kesme. 2) ayırma, ayırdetme. 3) zoru halletme, çözme. 4) kurtarma.

fekk-i rakabe ::: memlûkü veya cariyeyi azâdetme, kölenin boynundaki esaret kaydını giderme,

fekk-i rehn ::: rehini kurtarma. 5) anat. çene kemiği.

fekk-i a'la ::: anat. üst çene.

fekk-i esfel ::: anat. alt çene. 6) [ağız hakkında] açma, söz söyleme.

fekk ::: ayırma , çene

fekk ::: ‬çene

fekk ::: ayırma